Haber, Ahmet SARAÇ
İlk görev yaptığı yıl içerisinde Trabzon’u tanımak için ilçelere ziyarette bulunan Vali Ergin’in yolu bir gün Beşikdüzü Nahiyesi’ne düşer. Beşikdüzü-Zemberek-Hünerli güzergahında ilerlerken geçmekte olduğu Hünerli köyünde çekiç sesleri yükselince bu seslerin nereden geldiğini sorar. Araçta bulunanlar” Bu köy el sanatları üzerine çalışan yurtiçine keser, bıçak, makas, balta, makas, av tüfeği gönderen bir köy olduğunu söylerler.
SÜRMENE BICAĞI ASLINDA HÜNERLİ BICAĞIDIR
Burada bir parantez açmak gerekir. Hünerli ustaları yaptıkları sandıklar dolusu bıçakları Sürmene ve civar ilçelere gönderirler. Sürmeneli ustalar bu şekilde Hünerli bıçağını taklit etmeye başlarlar. Daha sonra Sürmene bıçağı adı altında sanayileşerek adlarını tüm Türkiye’ye duyururlar. Hünerli bıçağı artık Sürmene bıçağı olmuştur. Bizim yapmamız gerekeni onlar yapmışlardır.
Dönelim konumuza. Köyde bu işi yapan 150 civarında dükkan bulunduğunu söylerler” Bu sözler üzerine Vali Ergin yol üzerinde bir dükkanın kapısında durarak çalışmaları yerinde inceler ve bu köyün adı nedir diye sorar. Vatandaşlar, “Kefli” sayın valim derler.
Bu cevap üzerine vali köy halkına dönerek, şöyle der. Bu kadar hünerli insanların olduğu bir yerin adını “Hünerli” olarak değiştiriyorum. Bundan sonra bu köyün adı Hünerli’dir der. Hünerli halkı köylerinin adını koyan valiyi yıllarca unutmamışlar. Ancak son yıllarda eski nesil rahmetli olunca yeni nesil bu durumdan habersizler. <Ahmet SARAÇ
